Annnika napisał(a):Ogólnie to co w nim cenie - nie wstydzi się wiary, nie obnosi z nią, ale i nie ukrywa w żaden sposób - odważnie i dosadnie.

Dawid napisał(a):Był w nowicjacie dominikanów, jak mnie pamięć nie myli to aż dwukrotnie...

Dawid napisał(a):Chciałbym przeprowadzić w najbliższym czasie wywiad z Panem Hołownią, walczę teraz o jego e-mail. Jednak brak mi włóaśnie tego podstawowego kontaktu ;|

aleksab napisał(a):bo patrzcie Bóg powiedział czyńcie sobie ziemie poddaną i dał nam jedzonko -> roślinne + zwierzęce
on twierdzi że nie należy zabijać zwierząt ( krówki , świnki ... ) i ze on wstydzi się tego ze je mięso ......

Drizzt napisał(a):A ja mam zasadnicze pytanie - o czym traktuje książka? Bo tytuł brzmi intrygująco.

Cytat:W najnowszej książce Szymon Hołownia w nietypowy sposób zachęca nas do zmagań z Kościołem i własną wiarą. Jak przeżyć w Kościele dzisiaj to książka połączona z grą planszową Monopol na Zbawienie. Książka odpowiada zarówno na pytania tych, którzy o Kościele wiedzą niewiele, a chcieliby wiedzieć więcej - np. dlaczego pościć w piątek i czemu Kościół nie lubi wróżek, jak i tych, którzy są na wyższym poziomie wtajemniczenia. Dla nich będą interesujące rozważania o jałmużnie, wpływie kościelnej formacji na tembr głosu księży czy godzeniu zła w świecie z Bożą dobrocią. Możemy sprawdzić swoją religijną wiedzę, a także zastanowić się nad rzeczami, o których wcześniej nie mieliśmy okazji pomyśleć. Hołownia odkurza zapomnianych świętych, którzy mogą nam towarzyszyć i wspierać nas w grze o zbawienie, pokazuje, jak dziś można przestrzegać 10 przykazań lub je łamać. Książka zawiera mnóstwo anegdot i ciekawostek związanych mniej lub bardziej z religią i Kościołem, obficie czerpie zarówno z popkultury, jak i z klasyków duchowości. Zapraszamy do gry!

Dawid napisał(a):Co myślicie o jego twórczości, działalności

Cytat:Jan Dobrogowski, anestezjolog, prezes Polskiego Towarzystwa Badania Bólu:

Takie okrągłe zdania najlepiej wychodzą z ust teoretyków i filozofów. Ludzie, którzy doświadczają bólu, pragną tylko jednego - żeby on się skończył [...]. Ból, nawet ból z rozpaczy, zwiastujący "uszkodzenie duszy", ma sens tylko przez pierwszych kilka godzin. Później staje się mutantem, pomyłką natury, artefaktem, czymś zbędnym, traci sens.

Sens nadają mu ludzie, którzy bohatersko go znoszą. Ale samo w sobie cierpienie nie ma sensu. Za dużo go w życiu widziałem, żeby mieć co do tego jakieś wątpliwości.

Krzysztof Kolberger, aktor, chory na raka:

Wie pan, to bzdura, że cierpienie uszlachetnia, ale jak się do tego sensownie podejdzie, człowiek naprawdę ma szansę coś zyskać.

Kazimierz Szałata, dr, UKSW:

Oto los słabego, niedoświadczonego dziecka zależy od uczuć, jakie we mnie budzi. Jeśli budzi litość, wytnę mu macicę (głośna sprawa 9-letniej Ashley, której to sprawy dotyczył wywiad - przyp. ink'y) lub odłączą od aparatury. Niech się tak nie męczy. Ono? A może chodzi o to, żebym ja się już nie męczył w jego obecności? Cała dzisiejsza cywilizacja nie jest w stanie usiąść przy łóżku cierpiącego człowieka. Cierpienie nas peszy i przeraża [...]. Pan naprawdę sądzi, że jedyne, co mozna zrobić, to się zabić?

źródło: Sz. Hołownia. Ludzie na walizkach. Kraków: Znak 2008 s. 33 n., 40, 125 n.

aleksab napisał(a):Bo była taka sytuacja ze ów Pan w swej audycji poruszył temat abstynencji i zaprosił pana który długo trwa w KWC
ta ze osoba opowiadała o prawdziwym sensie krucjaty , powiedział ze nie jest abstynentem w ścisłym znaczwniu tego słowa : czyli uizywa alkocholu ( słodycze, lekarstwa , Krew Pańska) ale go nie pije, wyjasnił czym jest krucjata . z tej całej wypowiedzi wyemitowano tylko malutki fragment : - nie jestem abstynentem i używam alkoholu, ale jestem w Krucjacie.

Cytat:Głównym powodem zorganizowania tutaj tej rozmowy, zaproszenia tutaj państwa był ten list Episkopatu, który usłyszałem sam pewnego sierpniowego dnia w kościele, kiedy ksiądz płomiennym głosem apelował do mnie, żebym ja wreszcie przestał pić. Żebym przestał bić żonę (której nie mam), żebym przestał się w taki dramatyczny sposób alkoholizować, żebym stanął do walki ze swoją słabością. Ja patrzyłem po swoich znajomych, którzy siedzieli w kościele. Mówiłem: "Ela, przestań pić. Tomek, może byś tak jednak nie pił. No przecież to jest dramatyczne, nie mogę z wami już tu siedzieć". No czy to jest w tę stronę?