Nino napisał(a):Dlatego chciałbym zapytać o chrześcijański aspekt tego ruchu. Wyczytałem, że ma on swoje korzenie właśnie w Piśmie Świętym ale czy podąża tą drogą ?

Scott napisał(a):Tutaj była kiedyś rozmowa o tym ruchu:

http://forum.e-sancti.net/viewtopic.php?t=3184

Scott napisał(a):Jeśli chcesz katolickiego spojrzenia na sprawę polece "Rachunek Sumienia" na podstawie KKK, ks Cyrana, tam masz słuchanie muzyki z kultem Jah jako grzech przeciwko 1.

Pzdr

Cytat:Jah (ang. wymowa Dża) – skrócona forma imienia Bożego Jahwe oraz angielska wersja Tetragramu (JHWH), rozpowszechniona wśród rastafarian, opierających się na staroangielskim tłumaczeniu Biblii, tzw. King James Version (KJV), opublikowanej w 1611 roku i popularnej na Jamajce, gdzie pojawia się to określenie. W oryginalnym tekście Biblii, Jah występuje 26 razy samodzielnie i 24 razy w słowie Hallelujah (Chwalmy Jahwe).

Niektórzy rastamani uznają Haile Selassie I za religijny symbol dla Jah (czyli Boga) wcielonego. Poprzez zwracanie się do niego jako Jah Rastafari (czyt. rastafaraj), niektórzy uznają jego osobę za manifestację Jah, ale to jest tylko jedna z interpretacji albo metafor wierzeń rasta. Każdy rastafarianin jest zachęcany do samodzielnego poszukiwania prawdy i nie ma narzuconego jednolitego dogmatu.

Innym sposobem wyrażania idei Jah jest sformułowanie Ja i ja (I&I). Symbolizuje ono jedność rasta z Bogiem, tego że jest się częścią Jah, i siebie samego.

W Wierzeniach Rastafari Ludzie Rasta uznają Lwa Judy za znak męstwa i siły albo też czasami za samego Jah.

Cytat:Nowy Testament przedstawia Jezusa z Nazaretu jako zapowiedzianego mesjasza, do którego odnoszą się wszystkie wcześniejsze proroctwa. Jezus pochodził również z pokolenia Judy będąc potomkiem królewskim i dlatego proroctwo Jakuba, które zapowiadało zwycięstwo i potęgę Judy przypisano jego osobie.

Jan Ewangelista w swojej apokaliptycznej wizji nawiązuje do tego wprost:
„

I mówi do mnie jeden ze Starców:
"Przestań płakać:
Oto zwyciężył Lew z pokolenia Judy,
Odrośl Dawida,
tak że otworzy księgę i siedem jej pieczęci".
”
— Ap 5,5[2]

Dezerter napisał(a):Scott napisał/a:
Jeśli chcesz katolickiego spojrzenia na sprawę polece "Rachunek Sumienia" na podstawie KKK, ks Cyrana, tam masz słuchanie muzyki z kultem Jah jako grzech przeciwko 1.

Pzdr

Bój Ty się Boga (Jah) co ten ks. Cyran wymyślił
Jah to zdrobnienie od Jahwe

Scott napisał(a):

Dezerter napisał(a):Scott napisał/a:
Jeśli chcesz katolickiego spojrzenia na sprawę polece "Rachunek Sumienia" na podstawie KKK, ks Cyrana, tam masz słuchanie muzyki z kultem Jah jako grzech przeciwko 1.

Pzdr

Bój Ty się Boga (Jah) co ten ks. Cyran wymyślił
Jah to zdrobnienie od Jahwe

KK wierzy w Boga Jahwe nie Jah, i tyle w temacie. Ks Cyran akurat jest dr biblistą więc wie wie o czym mówi. Rachunek sumienia posiada imprimatur oczywiście.

A to o czym tu piszesz to bezprawna zabawa Imieniem Boga.

Cytat:Hebraiści zazwyczaj preferują wymowę `Jahwe'. Zaznaczają, że skrócona forma tego imienia brzmi
Jah, np. w Psalmie 89:8 i zwrocie halelu-Jáh (`wysławiajcie Jah') (Ps 104:35; 150:1, 6), i że od formy `Jahwe' da się utworzyć cząstki Jeh , Jo, Jah i Jáhu, występujące w hebrajskiej pisowni imion Jehoszafat, (...)
Niemniej jego skrócona forma pojawia się w nich w Objawieniu 19:1, 3, 4, 6 jako część wyrazu „Halleluja” lub „Alleluja” (Bg, Bp, BT, Bw, BWP). Skoro odnotowano tam wezwanie duchowych synów Bożych: „Wysławiajcie Jah!”

Cytat:Wskazaliśmy tam, na podstawie opracowania ks. A. Kowalczyka, na genealogię Jezusa według Łukasza, która ukazuje ‘ukryty’ w niej Jego tytuł „Adon Jah” (Jahwe Pan).

Cytat:Żydzi ze względu na szacunek dla Boga nie wypowiadali tego słowa tylko arcykapłan raz do roku w święta Paschy mógł je wymawiać w świątyni. Zamiast tego słowa używano następujących określeń odnośnie Boga: El, El Szaddaj, Adonai, Elohim... samo słowo = JAH = JAHWE nie jest rzeczownikiem tylko formą czasownika hawwa- dawać życie.

Cytat:Zasady życia rastafarian są oparte na Starym Testamencie - proste życie i cześć dla Jahwe - Jah. W praktyce oznacza to unikanie zażywania narkotyków, picia alkoholu i wegetarianizm.

Cytat:2. Imię Jahwe. W Starym Przymierzu Bóg objawił się jako Jahwe. Imię to było zapisane za pomocą czterech spółgłosek hebrajskich (tak zwany tetragram): Jod, He, Waw, He, odpowiadających naszym J H W H. W Starym Testamencie występuje ono ponad 6 tysięcy razy. Wchodzi w skład znanego nam zwrotu „Alleluja”, po hebrajsku „Hallelu-Jah”, to znaczy „chwalcie Jah” (skrócona forma imienia Jahwe).

Cytat:Wiele imion biblijnych wciąż cieszy się dużą popularnością. Niektóre z nich, w oryginalnej wersji hebrajskiej, zawierają imię Boże. Oto kilka z nich oraz ich hebrajskie znaczenia.

Jan — „Jehowa okazał łaskę”
Joanna — „Jehowa okazał łaskę”
Joel — „Jehowa jest Bogiem”
Jonatan — „Jehowa dał”
Jozue — „Jehowa jest wybawieniem”
Józef — „oby Jah dodał” [*]
Maciej — „dar Jah”
Mateusz — „dar Jah”

[* „Jah” to skrócona forma Imienia „Jehowa”.]

Cytat:„Połóż mnie niczym pieczęć na swoim sercu, niczym pieczęć na swym ramieniu; gdyż miłość jest potężna jak śmierć, domaganie się wyłącznego oddania jest nieubłagane jak Szeol. Jej żar to żar ognia, płomień Jah. Obfite wody nie zdołają zgasić miłości ani jej nie zmyją rzeki. Choćby człowiek dał za miłość wszystkie kosztowne przedmioty ze swego domu, z całą pewnością by nimi wzgardzono”. Pieśń nad pieśniami 8: 6

Razen napisał(a):Chodzi mi o prostą rzecz: uważacie, że Bóg "pogniewałby się" za to, że nazywacie go Jah a nie Jahwe? A gdybyście nazywali go np: stolik? Czy to zmniejszyłoby miłość jaka jest między wami? Bezsensowna dyskusja nt. imienia Boga który i tak nie ujawnił swojego imienia...

Dezerter napisał(a):prawie się z Tobą zgodzę - bezsensowna jest gdy kłócą się Świątkowie z pozostałymi denominacjami:
Jehowa czy Jahwe

Cytat:"słuchanie muzyki z kultem Jah jako grzech"
- musiałem zareagować i wyjaśnić sprawę.

Dezerter napisał(a):Jednocześnie donoszę uprzejmie :wink: , że na odpuście parafialnym w Inowrocławiu w parafii Św Ducha doszło do publicznego kultu Jah

Razen napisał(a):Nie dość, że donosiciel to jeszcze heretyk i zdrajca! Tfu! Zanosi się na spore ognisko